Pszczoła i Osa szukają domu !!!

Pszczoła i Osa, czyli w skrócie Owady, to urocze, przemiłe i śliczne koteczki. Teraz mają po pół roku, a do domu tymczasowego trafiły jako dwumiesięczne, wyrzucone do piwnicy, niechciane "przedmioty". Jak to dzieciaki, rozrabiają i psocą, ale przecież jak dorosną, to się (prawdopodobnie) ustatkują. Pszczoła jest przymilna, przytula się i mruczy, a Osa jest bardziej samodzielna i samowystarczalna i ma prawe ucho uszkodzone. Bawią się razem, ale śpią oddzielnie. Świetnie współmieszkają z psem, a z innymi kotami nie wchodzą w konflikty. Super było by, gdyby trafiły w cudowne miejsce jako "dwupak", ale nie jest to konieczność. Ważne są te cudowne ręce, wyrozumiałość dla psot i kochające serce. Tel.: 693349978

Mała Mia ur. 08. 2014 r.

Koteczka urodziła się na terenie jednego z Domów Opieki na terenie Warszawy. Została zabrana do odrobaczenia i zaszczepienia. Okazało się jednak, że jest bardzo miłą koteczką chociaż trochę jeszcze nieśmiałą. Mała Mia została odrobaczona, zaszczepiona, testy na Felv i Fiv wyszły ujemne, na panleukopenię również ujemne, została również wysterylizowana. Koteczka ma apetyt, chętnie je suchą i mokra karmę oraz mięso wołowe. Malutka  powinna zamieszkać z innym kotkiem, kontaktowym i przyjaznym, jako że Mała Mia bardzo lubi towarzystwo kotków. Koteczka mieszkała (dorastała) w towarzystwie wielu kotów i bardzo się z nimi przyjaźniła. Powinna również zamieszkać w mieszkaniu, gdzie nie otwiera się okien uchylnie! Również nie może być kotką wychodzącą. Mając miłość i odpowiedzialnego opiekuna oraz kociego towarzysza Mała Mia będzie z pewnością bardzo szczęśliwą koteczką.

Lukier

Młody, bardzo miły Kocurek, stąd też jego imię odpowiednie do charakteru. Zdrowy, mimo że poniewierał się kilka dni to wygląda dobrze. Bardzo spragniony jest kontaktu z człowiekiem. Jakiś czas temu, Lukier zamieszkał u kobiety, która dokarmiała koty w pobliżu miejsca zamieszkania na Bielanach. Chciała oddać kotka ale jak to bywa, jest więcej bezdomnych, potrzebujących pomocy kotków niż osób, które chcą pomóc, zaadoptować kotka na stałe. Starsza osoba miała być domem tymczasowym, miała wówczas (i nadal ma) kota rezydenta, który od początku prześladował młodego Lukiera. Kotek zazwyczaj uciekał i ukrywał się w różnych miejscach mieszkania, być może czasami był głaskany ale tego nie wiem. Kocurek został wykastrowany. Pomagała starszej kobiecie w opiece nad kocurkiem zdecydowanie młodsza osoba mająca pod opieką również kilka kotów. Miała mieć kotka pod kontrolą ale ponieważ starsza kobieta jest trudną osobą, została pozostawiona sama sobie. Niestety, kocurek został zapomniany i nikt nie sprawował nad nim pieczy. Tak minęło trochę czasu. Starsza kobieta wypuściła kocurka, bądź wyniosła z mieszkania, mieszka na parterze. Kiedy kotek został znaleziony był bardzo przestraszany, zupełnie zagubiony, nie mógł zrozumieć absolutnie nowej sytuacji w jakiej się znalazł. Poinformowana o znalezieniu kotka zdecydowanie powiedziała, że już go więcej nie przyjmie i nie chce.

Poldek vel Kisiel

25.10. 2014 r., wracając z psami ze spaceru ok. godz.15.00 zobaczyłam kotka śpiącego na wieku zatykającym kanał. Spał zwinięty w kłębuszek a tuż obok niego z kanału wydostawały się opary ciepłej wody. Kotek był bardzo umorusany, czego na filmiku nie widać. Białe futerko dogłębnie było szare, nosek i uszy również szare. Kocurek rozmawiał ale ni chciał podejść. Kiedy poszłam odprowadzić psy i wróciłam za ok 40 min kotek nadal spał w tym samym miejscu. Miałam klatkę aby go złapać ale nie był zainteresowany aby do niej wejść, zapewne nie był głodny, jako że w okolicy są miejsca gdzie kotki są dokarmiane. Jest czasami widywany, ze wstępnego wywiadu wynika, że ktoś się wyprowadził latem a kot został.
Latem tego roku miałam sygnały, że taki kot chodzi w okolicy, nie boi się ludzi ale nie podchodzi aby móc go np. pogłaskać.
Mimo, że mieszkam blisko od miejsca pojawienia się kota i przechodzę tamtędy przynajmniej raz dziennie nigdy wcześniej go nie spotkałam. Również po 25-tym, kotka nie spotkałam. Kotek widywany był /jest w okolicy ul. P. Gojawiczyńskiej i Braci Załuskich (Żoliborz).
Tu jest filmik z kotem: https://www.youtube.com/watch?v=ejz5nAkeNWo&feature=youtu.be
Być może ktoś z państwa wie coś o tym kotku, bardzo proszę o kontakt 693349978 lub mailem Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.">

(19-12-2014 r.) Kocurek został zabrany do domu, było wiadome, że jest to kot, który mieszkał z człowiekiem w domu i jego życie na pokrywie kanału jest niemożliwe (ew. możliwe ale krótkie). Kotek okazał się delikatnym zwierzątkiem, skurczony żołądek pozwalał na zjedzenie jednej saszetki (100 g) na dobę. Kisiel został odrobaczony, zaszczepiony i oczywiście odpchlony. Nie jest jeszcze wykastrowany ze względu na czas jaki musi organizm pozbierać się po poniewierce, Tym bardziej, że kocurka wcale nie czuć jak dorosłego i nie sprawia żadnych kłopotów. Przebywał w jednym z ośrodków adopcyjnych, gdzie był bity przez inne koty i nie potrafił się bronić, po prostu kulił się. Przeniesiony został do miejsca gdzie są absolutnie spokojne, pozbawione agresji koty. Teraz Kisiel przytył, nie boi się chodzić swobodnie po mieszkaniu. Powoli zaczyna kontaktować się z innymi kotkami jak na razie wąchać się z nimi nos w nos. Psy omija ale nie ucieka, oczywiście piszę o sytuacji kiedy nie jest goniony tylko kiedy przechodzi obok. Uwielbia być głaskany, kiedy się do niego mówi, odpowiada wtedy delikatnym miau. Nie potrafi się jeszcze bawić, pewnie tam gdzie był to po prostu był i tyle. Z pewnością nauczy się ale wszystko w swoim czasie. Kotek był również testowany na Felv i Fiv - testy wyszły ujemne. Kisiel może zamieszkać z innym kotkiem lub pieskiem ale nie musi.

Negrita, ur. 2009 r.

Kotka przybłąkała się pod drzwi domu pewnej młodej pani i kilkakrotnie próbowała wejść do mieszkania. Być może serce tej kobiety wyjechało na wakacje a możliwe też, że całkowicie brak jej tego organu, gdyż pomimo uzyskanej z naszej Fundacji sugestii, aby próbować odnaleźć opiekunów kotki, a przede wszystkim ją nakarmić, została wezwana straż miejska i kicia wylądowała w schronisku. Nie ma to jak proste, nie brudzące rąk rozwiązania! Zabraliśmy ją stamtąd i stwierdziliśmy, że już od dawna musiała się błąkać (być może też jest ofiarą udanych wakacji swoich właścicieli). Koteczka jest spora, ale bardzo wychudzona - razem z obróżką i wenflonem waży 1.9 kg. Po zbadaniu w lecznicy, gdzie zdiagnozowano problemy z wątrobą, trafiła do domu tymczasowego i tu będzie leczona. Jest przemiłą, rozmowną pieszczoszką, i marzy o tym, by resztę życia spędzić z odpowiedzialnymi, czułymi opiekunami, którzy nigdy nie zawiodą jej zaufania. Koteczka została przetestowana na nosicielstwo Fiv i Felv, testy wyszły ujemne, tak że rokowania co do powrotu do zdrowia Negrity są bardzo dobre.

(19-12-2014 r.) Kotka Negrita po pewnym czasie pobytu w domu, przytyła i waży 3,5 kg., jest koteczką o drobnej budowie. Jest bardzo miła i bardzo ceni sobie kontakt z człowiekiem. Bardzo lubi być noszona na ręku, wtedy przytula się i mruczy zadowolona. Z innymi kotami nie wchodzi w konflikty, zaczepiona, uderzona łapką przez innego kota - odchodzi niezainteresowana zupełnie. Psy Sara i Markiz wiedzą, że Negrity się nie zaczepia bo potrafi pokazać, że nie chce mieć z nimi nic do czynienia. Tak, że Negritka najlepiej aby była raczej w małym stadzie innych zwierząt, najszczęśliwsza będzie z człowiekiem, chociaż odpowiednia porcja zainteresowania ze strony człowieka może jest w zupełności wynagrodzić pobyt z rezydentem psem lub kotem. Negrita raczej nie zaprzyjaźni się z innym zwierzakiem, chociaż jak trafi na swojego przyjaciela to nigdy nic nie wiadomo. Jest zaszczepiona, odrobaczona, wysterylizowana. Tylko do kochania. Bardzo lubi drapać koci stojak. Bardzo ładnie reaguje na swoje imię, wołana zawsze się odezwie lub przyjdzie. 

GRYZKA ur. 2012 r.

Nowe zdjęcia suczki Gryzki z odwiedzin w ostatnią niedzielę 07.09.2014 r

Gryzka to bardzo bojaźliwa sunia, przez kilka miesięcy przebywała w lecznicy weterynaryjnej, potem została przewieziona do "hotelu" gdzie jest uczona aby zaufać człowiekowi. Przy ostatniej wizycie można było zauważyć, że nie jest już taka spięta jak to zwykle bywało. Zjadła przy obcej osobie kawałek mięsa, co wcześniej nie było możliwe. Z jej zachowania wynika, że była odganiana od jedzenia i jadła tylko kiedy nikt nie widział. Bywa, że zjada z ręki. Jest bardzo radosna kiedy widzi obecną opiekunkę i bardzo się cieszy kiedy kobieta śpiewa, wówczas Gryzka podskakuje, merda ogonkiem i szczeka tak jak by mówiła chcę już wyjść. Jest jednak obawa czy nie ucieknie kiedy zostanie wypuszczona do ogrodu (przechodzi przez ogrodzenia). O chodzeniu na smyczy nie ma mowy, przy pierwszej próbie tak szalała, że o mały włos nie spadły jej szelki. Mamy obiecany filmik z zachowania Gryzki kiedy jest sam na sam z opiekunką, pokażemy wówczas, że sunia może zaufać tylko trzeba dać jej szansę i bardzo, bardzo dużo cierpliwości a kiedy sunia pokocha to już na zawsze, najmocniej jak tylko jest to możliwe. Oczywiście ponosimy koszty. Koszty poniesione do 07.09.2014r. to kwota (w tym sterylizacja, szczepienie, odrobaczenie) to kwota 3780 zł. !!!

Informacja z dnia 7.07.2014 r. i nowe zdjęcie:  Gryzka w nowym miejscu. Przebywa u kobiety, która będzie opiekowała się Gryzką do ucywilizowania się suni. Długi pobyt w klatce w lecznicy z pewnością zrobił swoje na korzyść ale nie rokował postępów.Gryzka została przewieziona w sobotę 05.07.2014 r. Musi przebywać w boksie (jak na razie), kiedy jest poza klatką , wpada w szaleństwo ucieczki. Sunia musi zrozumieć, że jest na świecie również dużo dobrych ludzi. Zauważyłam w zachowaniu  Gryzki, że  potrafi przywiązać się do człowieka, kiedy ją brałam z klatki i wyprowadziłam (to jeszcze było w lecznicy) szła zdecydowanie zadowolona, chociaż nie widziała  mnie dawno i z klatki musiałam ją wyciągnąć. Kiedy już byliśmy w nowym miejscu i sunia była już w boksie, kiedy podeszłam i włożyłam palec przez siatkę, Gryzka podeszła i powąchała, widziałam w jej oczach strach i pytanie co dalej ze mną ??. Sukces to, że napiła się wody przy człowieku i nie wycofała się kiedy nowa osoba dotknęła jej nosek przez klatkę, być może, że strach nie pozwolił jej się ruszyć z miejsca. Z soboty na niedzielę nie zjadła nic, chociaż miała swoje ulubione danie - mięso z ryżem. Bacznie obserwowała co się dzieje na podwórku, obserwowała biegające radosne pieski i ludzi krzątających się. Obecna opiekunka włożyła Gryzce do miseczki wędlinę, którą sunia zaraz polizała i zjadła przy człowieku - to kolejny sukces, ponieważ Gryzka nigdy nie zjadła w obecności człowieka. Oczywiście minie trochę  czasu zanim sunia zaufa, rokowania to ok. 3 miesiące, chociaż przewidzieć jest trudno. Koszt utrzymania suni miesięcznie to 650.00zł. (+,-), w tym opieka (indywidualnie poświęcony czas  kilka razy dziennie), karma, zabezpieczenie p/pchłom i kleszczom.

 Fiodor, ur. 2003 r

Fiodor ma 11 lat, lecz większa część jego życia nie była szczęśliwa. Pierwszy właściciel, wyjeżdżając za granicę, oddał czteroletniego Fiodora starszej, niepełnosprawnej pani i opłacił mężczyznę, który miał wyprowadzać psa na spacer 4 razy dziennie. Początkowwo tak było, ale z czasem ilość spacerów zmalała, aż w końcu pan przestał się pokazywać. Fiodor trafił do hotelu dla zwierząt, gdzie w oczekiwaniu na adopcję spędził 9 miesięcy. Wreszcie znalazł się ktoś robiący wrażenie odpowiedzialnego i Fiodor pojechał do nowego domu. Kolejny opiekun nie radził sobie jednak z dużym, silnym psem, albo nie miał do niego cierpliwości i oddał go swojej matce, do domu z ogrodem w Poznaniu. Niestety lata tam spędzone Fiodor przeżył uwiązany na sznurku, gdyż drugi pies nauczył go przeskakiwać ogrodzenie. Pewnego dnia wolontariuszka  z poznańskiego Schroniska zadzwoniła do Fundacji Canis, że właśnie trafił do nich pies zaczipowany w Fundacji - właścicielka bez żalu oddała go do schroniska. Oczywiście wrócił do Fundacji do Warszawy i znów czeka w Hotelu dla Zwierząt na kolejny, nowy dom. Jest niezwykle przyjacielskim psem, kocha ludzi w tym również dzieci. Pomimo słusznego wieku ma bardzo zgrabną młodzieńczą sylwetkę. Ze smutkiem patrzy przez siatkę, tęskniąc za człowiekiem, który naprawdę go zaakceptuje, pokocha, da mu szczęście na resztę  jego życia.