|
Pieskie życie jest smutne, to wiem
Nikt się ze mną po prostu nie liczy,
Bo ja jestem niekochanym psem
Uwiązanym przy budzie na smyczy...
Wciąż mnie mija tyle ludzkich nóg
I wciąż marzę w moich myślach psich
Bym ja właśnie dnia pewnego mógł
Tak po prostu wybrać którąś z nich...
|
Aby pękła smycz, która mnie wiąże
Do zniszczonych i brudnych desek,
Czy coś jeszcze zobaczyć zdążę
Ja, ten smutny, podwórzowy piesek?
Spędzam życie w szarości podwórka
Wypatruję dobrego człowieka,
Czy zrozumie ktoś rozpacz mnie, Burka?
Mogę tylko bezsilnie szczekać....
Autor Iwona Wideryńska
18 grudnia 2011
|
